Eerder noemde ik het al eens... Ik kan me soms heel goed verplaatsen in kleine kinderen. Hoe zij smachtend in de speelgoed winkel staan te kijken bij de nieuwste barbie, hun centjes tellen, moeders nog eens lief aankijken en hoe ze vervolgens stralend de deur van de speelgoedwinkel uitlopen wanneer moeder over haar hart heeft gestreken.
Ok, ik heb het niet in de speelgoedwinkel... Maar wel in de schilderwinkel... (Eigenlijk 'kunstenaarsbenodigdheden-winkel, hier altijd kortweg 'schilderwinkel'.)
Voor mij echt een walhalla!
Pasgeleden bracht ik er nog eens een bezoekje en mijn oog viel op een setje PanPastels... Dit materiaal was ik al vaker tegengekomen op internet maar had me er tot nu toe altijd verre van gehouden uit angst dat ik de verleiding niet zou kunnen weerstaan ;-)
Maar nu stond het daar dus, en ik mocht het zelfs uitproberen van de winkelmeneer... Smachtend stond ik te kijken, telde mijn centjes en kocht een setje! (Mijn moeder was er niet bij...)
Stralend liep ik de deur van de schilderwinkel uit! Als een kind zo blij!